Onze interne bibliotheek

We hebben haar nu bijna twee jaar en we zijn helemaal gek op haar. Onze hond.
Ze is, vinden wij, de allerleukste en liefste van de hele wereld.
We wonen dichtbij het strand en zijn daar dan ook regelmatig met haar te vinden. De wind in onze haren, de zon (of regen…) op ons gezicht, het krachtige geluid van de golven. Heerlijk!

En? Zag je het voor je? Ben je heel even met mij, mijn gezin en onze hond meegegaan naar het strand? Waarschijnlijk wel.
Waarschijnlijk zag je niet alleen het strand, maar kwam er ook direct een plaatje van onze hond bij je op.
Vertel! Was ze groot of klein in jouw gedachten? Welke kleur(en) had ze? Hoe oud denk je dat ze ongeveer is? Welke naam past er bij haar?

Als je mij nog niet kent is de kans dat jouw brein een exacte replica van mijn hond heeft geconstrueerd erg klein.
Waarom zien we dan toch een plaatje van een hond? En welke hond is dit dan wèl? Ons brein gaat op zoek in onze interne bibliotheek naar de meest passende afbeelding van een hond. Dit kan een hond zijn die je ooit hebt gezien, die je zelf hebt of hebt gehad, of waar je ooit een leuke of juist vervelende ervaring mee hebt gehad. Het kan ook een hond zijn die jouw fantasie uit verschillende ervaringen heeft samengesteld. Zelfs de woorden die ik heb gebruikt zorgen ervoor dat er een bepaald type hond bij je opkwam.

Dit is fascinerend, want we denken dat we het over hetzelfde hebben: mijn hond. Maar in feite creëer je via jouw eigen interne bibliotheek jouw persoonlijke beeld. Hierdoor wordt mijn hond niet alleen van mij, maar ook een beetje van jou. En zo werkt het ook met verhalen. Onze hersenen zijn wired voor verhalen. Vanaf het moment dat we als kinderen onze eerste ervaringen opdoen en verhalen horen, beginnen we met het opbouwen van onze persoonlijke bibliotheek van beelden, emoties en belevenissen. Deze bieb is de krachtigste tool die we dagelijks automatisch inzetten om ons te verbinden met de mensen om ons heen.

Ook als je een verhaal aan een ander vertelt, kun je putten uit deze schatkist van herinneringen en associaties. Door levendig en gedetailleerd te vertellen, kunnen we beelden oproepen die resoneren met de interne bibliotheek van de ander. Dit proces maakt storytelling super krachtig; het transformeert abstracte ideeën in tastbare ervaringen en maakt het voor iedereen een persoonlijke belevenis. Een belevenis die aanzet tot actie, verbinding en dialoog.

In een tijd van sociale afstand en digitale interactie, hunkeren we naar echte verbinding. Storytelling is belangrijker dan ooit om een uitweg te bieden uit de informatie-overload en constante afleiding. Verhalen bouwen bruggen tussen mensen, verlenen betekenis en creëren diepe verbindingen, ongeacht afstand of achtergrond. Ze helpen ons om écht contact te maken en mensen op een dieper niveau in beweging te brengen.

Dus: gebruik die interne bibliotheek en leen af en toe eens een mooi ‘boek’ aan of van een ander!
Manon de Groot- van Gelder
De Storytelling Fabriek